2.4.07

Σεξ, σύφιλη και βρεφοκτονίες.

[Ένα παραμύθι που περιέχεται στην συλλογή του Shitsite με τίτλο «Το πρώτο Gang bang της καλής νεράιδας Λουίζας»]


Μια φορά και έναν καιρό, ζούσε στο δάσος ένα κουνελάκι που τον έλεγαν Φουντωτούλη. Στον Φουντωτούλη άρεσαν τα καρότα, η πρωινή δροσιά και οι πεταλουδίτσες και κάθε μέρα ήταν πολύ ευτυχισμένος που ζούσε μέσα στην πανέμορφη φύση.

Τα βράδια, κάτω από το φως του φεγγαριού, ο Φουντωτούλης επισκεπτόταν την πιο κοντινή πόλη, έμπαινε σε σπίτια και σκότωνε νεογέννητα βρέφη. Με ένα αλυσοπρίονο. Ύστερα τα έγδερνε και πουλούσε το δέρμα τους στα ζώα του δάσους, που πίστευαν πως το δέρμα των νεογέννητων θεραπεύει τη σύφιλη. Βλέπετε, τα ζωάκια του δάσους έκαναν κάθε βράδυ όργια, με ναρκωτικά και αχαλίνωτο σεξ χωρίς προφυλάξεις. Έτσι, αγόραζαν τα δέρματα από τον Φουντωτούλη και μπορούσαν να συνεχίζουν τα αγαπημένα τους όργια. Ο Φουντωτούλης πληρωνόταν μόνο με Euro σε cash και έτσι μπορούσε να έχει τα καλύτερα καρότα, το καλύτερο σπίτι και τα καλύτερα call-bunnies του δάσους.

Μια μέρα χτύπησε την πόρτα του Φουντωτούλη ο Τζακ το κουνάβι. Ο Φουντωτούλης, με μια πετσέτα γύρω από τη μέση του γιατί μόλις είχε βγει από το Jacuzzi, άνοιξε την πόρτα και ρώτησα τον Τζακ τι ήθελε. «Ρε μάγκα, μπας και έχεις κανα δέρμα να πούμε; Είχα κάνει ένα παρτάκι με κάτι ξέκωλες πέρδικες και κόλλησα σύφιλη πάλι, γαμώ το κερατό μου». «Έχω δύο», του απάντησε ο Φουντωτούλης. «Ενός νεογέννητου που το δίνω 10.000 ευρώ και ενός δέκα ημερών που το δίνω 2.000, να μου φεύγει». «Ρε μάγκα, κάνε μου πίστωση να πούμε, είναι πολλά τα λεφτά. Έχω κάτι κλεμμένα στερεοφωνικά αλλά δεν τραβάνε και πολύ αυτή την περίοδο». Θυμωμένος, ο Φουντωτούλης του έκλεισε την πόρτα στα μούτρα φωνάζοντας «Κωλοσυφιλιάρηδες του κερατά».

Έτσι τα ζωάκια του δάσους, που είχαν ξεμείνει από λεφτά, πέθαιναν το ένα μετά το άλλο από σύφιλη. Ο Φουντωτούλης αναγκάστηκε να φύγει από το δάσος, που είχε μολυνθεί από τα τόσα κουφάρια και να μεταφερθεί σε ένα άλλο δάσος, πολύ μακριά, όπου δεν ήξερε κανέναν. Έτσι, για να επιβιώσει , αναγκάστηκε να κάνει πεζοδρόμιο και να δουλεύει κυρίως με gay σκίουρους. Στο τέλος κόλλησε AIDS και πέθανε.

Όταν ο Φουντωτούλης έφτασε μπροστά στο Θεούλη, του είπε ο Θεούλης «Εσύ θα πας στην κόλαση». «Γιατί;» ρώτησε ο Φουντωτούλης. «Γιατί ο γιος μου είχε πει όποιος έχει δύο δέρματα νεογέννητων να δίνει το ένα», απάντησε ο Θεούλης. «Αποκλείεται. Για χιτώνες έλεγε». Ο Θεούλης πήρε μια Βίβλο, την άνοιξε στο συγκεκριμένο σημείο και τελικά του είπε «Α, ναι, σόρι, λάθος δικό μου». Έτσι ο Φουντωτούλης μπήκε στον παράδεισο και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Ηθικά διδάγματα:

-Η μελέτη της βίβλου σώζει την ψυχή.
-Αν έχεις στοκ, το δέρμα νεογέννητου δώστο όσο και όσο, έστω και κοψοχρονιά. Κερδισμένος θα βγεις.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο πολυδιάστατος συμβολισμός του παραμηθιού χρήζει επιστημονικής μελέτης τόσο σε μικροβιολογικό όσο και σε θρησκευτικό επίπεδο.
Το δάσος, το κουνέλι και η σύφιλη σε απόλυτη αρμονία κινούνται ενάντια στην διαιώνιση του ανθρώπινου είδους - το οποίο μας δίδαξε ο βούδας να το κάνουμε μόνοι μας - αλλά δεν μας αφήνει ο θεός (ο οποίος ξέχασε τι μας δίδαξε). Το φλοσοφικό ερώτημα είναι Το πνίγεις το κουνέλι και αν ναί... το κάνεις στιφάδο μετά;

dalaiklama είπε...

Αγαπητέ ανώνυμε φίλε μας, καταρχήν σε ευχαριστούμε για το σχόλιό σου. Χαίρομαι που ερμήνευσες το παραμύθι μας με τόσο ζήλο, αλλά θα ήθελα να σου επισημάνω μερικά στοιχεία:

-Aυτό που προσπαθήσαμε να επιτύχουμε ήταν μια ανελέητη αναπροσαρμογή της Πλατωνικής αλληγορίας της σπηλιάς. Τολμούμε να θέτουμε ερωτήματα, άβολα μεν, απαραίτητα δε: Τι είναι η αλήθεια; Τι είναι η αντίληψη; Πόσο μπορούμε να εμπιστευόμαστε το επιστητό;

- Ο κοινωνικός σχολιασμός και η κατακεραύνωση του καπιταλισμού είναι επίσης κύριο θέμα της ιστορίας. Ποιος οδηγεί τον Φουντωτούλη στο πεζοδρόμιο και τον θάνατο; Ποιος συνεχίζει να τον εφοδιάζει με νεογέννητα βρέφη που θερίζει χαιρέκακα με το αλυσσοπρίονό του; Μήπως εγώ; Μήπως εσύ; Μήπως όλοι μας ευθυνόμαστε για την κοινωνική κατρακύλα;

- Μήπως σου περισσεύει κανα ευρώ να μας δώσεις;